Andrzej Rozpłochowski (1950-2021), legenda „Solidarności”, lider strajku w hucie „Katowice” w Dąbrowie Górniczej

Przez komunistów uważany był za jednego z najbardziej radykalnych liderów „Solidarności”. Lider strajku w hucie „Katowice”, współtwórca krajowego Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania. Andrzej Rozpłochowski zmarł 20 grudnia 2021 roku. Miał 71 lat.

Fot. ipn.gov.pl
Andrzej Rozpłochowski

Pochodzący z Gdańska Rozpłochowski podczas strajków w 1980 stanął na czele protestu w Hucie „Katowice” w Dąbrowie Górniczej, gdzie wówczas pracował. Został przewodniczącym Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego, kierował ponadto regionalnymi organami powstającej „Solidarności”.

Internowany po wprowadzeniu stanu wojennego

Rozpłochowski był również współtwórcą Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania. Był delegatem na I Krajowy Zjazd Delegatów w Gdańsku, następnie członkiem Komisji Krajowej NSZZ „S”. Niedługo po wprowadzeniu stanu wojennego został internowany – doszło do tego w styczniu 1982 roku, po czym rok później oskarżono go o działania antypaństwowe. Nie został osądzony. Zwolniono go na mocy amnestii dopiero w sierpniu 1984 roku.

Niemal od razu po wyjściu Rozpłochowski nawiązał współpracę z Regionalną Komisją Wykonawczą NSZZ „Solidarność Regionu Śląsko-Dąbrowskiego, a w październiku 1986 r. współtworzył (niezależną od RKW) Tymczasową Radę NSZZ „Solidarność” Regionu Śląsko-Dąbrowskiego. Podczas pobytu Andrzeja Rozpłochowskiego w Areszcie Śledczym w Warszawie-Mokotowie wygasła umowa o pracę zawarta między nim a Hutą „Katowice” w Dąbrowie Górniczej. Wnoszone przez Andrzeja Rozpłochowskiego odwołania od takiej decyzji pracodawcy nie przyniosły oczekiwanego rezultatu, bowiem wyrok Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach z dnia 28 stycznia 1985 r. podtrzymał wcześniejsze postanowienia w tej sprawie – pisze o Rozpłochowskim Instytut Pamięci Narodowej.

W 1988 wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie pracował w różnych przedsiębiorstwach, prowadził własną działalność gospodarczą, był także publicystą. W 2009 roku ujawnił, że jego druga żona była tajnym współpracownikiem SB i donosiła na niego… W 2010 roku wrócił do kraju.

W 2010 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski – zwrócił ten order w 2012 na znak protestu przeciw wyrokowi w sprawie sprawców stanu wojennego. W 2015 roku odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności, a w 2017 – Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

Zmarł 20 grudnia 2021 roku w szpitalu MSWiA w Katowicach na COVID-19. Miał 71 lat.

Subskrybuj ślązag.pl

google news icon