Aleksander Tarnawski (1921-2022). Ostatni cichociemny, który odszedł... po cichu

Był ostatnim żyjącym cichociemnym. Pseudonim? Upłaz. Aleksander Tarnawski. Oddany krajowi żołnierz, ale też... naukowiec. Większość życia spędził w Gliwicach. Tutaj też zmarł w wieku 101 lat.

Fundacja Cichociemnych
Aleksander Tarnawski

W 2022 roku straciliśmy ostatniego z cichociemnych. Aleksander Tarnawski był ostatnim żyjącym spadochroniarzem Wojska Polskiego, który został w 1944 roku przerzucony z Francji do Polski. Nosił pseudonim „Upłaz". Tarnawski zmarł 4 marca 2022 roku. Żegnany był z honorami. Bo ojczyzna wiele mu zawdzięcza.

Wojskowy. Geniusz chemiczny

Aleksander Tarnawski urodził się w 1921 roku w Słocinie koło Rzeszowa, ale już młodzieńcze lata związał ze Śląskiem. W Chorzowie skończył państwowe gimnazjum. W październiku 1938 rozpoczął studia wyższe na Wydziale Chemii Uniwersytetu Lwowskiego. W ciągu pierwszego roku studiów nie był wzywany na wojskową komisję lekarską, a we wrześniu 1939 roku nie był zmobilizowany. Został zatrzymany przez milicję sowiecką w Drohobyczu, lecz po okazaniu dokumentów studenckich Uniwersytetu Lwowskiego został zwolniony z aresztu. 26 października 1939 roku przekroczył wraz z innymi uchodźcami wojennymi granicę polsko-węgierską. Został skierowany do przejściowego obozu dla uchodźców na Węgrzech.

Dzięki pomocy polskiego konsulatu dotarł do Francji i został przydzielony do 1 Pułku Piechoty 1 Dywizji Grenadierów. Po klęsce Francji przeszedł pod dowództwo brytyjskie i otrzymał przydział do Szkoły Podchorążych.

Po jej ukończeniu awansował na kaprala podchorążych. 1 marca 1944 roku został mianowany podporucznikiem ze starszeństwem. Skok do Polski wykonał w nocy z 16 na 17 kwietnia 1944 roku w ramach operacji „Weller 12". W maju przydzielony został do Podokręgu AK Nowogródek. Przydział otrzymał do 3 kompanii VII batalionu 77 Pułku Piechoty AK por. „Lwa". Pełnił tam funkcję oficera 3 kompanii. Po operacji „Ostra Brama" przebywał w grupie ppłk. Janusza Szlaskiego. Został czterokrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych i Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Po II wojnie światowej kontynuował swoją edukację na Politechnice Gliwickiej, na wydziale chemii. Przez wiele lat był pracownikiem naukowym Politechniki Śląskiej, a także pracował w Instytucie Tworzyw Sztucznych i Farb. Jest autorem wielu artykułów na temat chemii nieorganicznej oraz wielu książek z dziedziny chemii.

Zygmunt Wieczorek

Może Cię zainteresować:

Zygmunt Wieczorek (1938-2022). Wybitny fotograf i legenda śląskiej fotografii prasowej

Autor: Tomasz Borówka

01/11/2022

Wojtek Zamorski

Może Cię zainteresować:

Wojciech Zamorski (1952-2022). Nikt na Śląsku nie opowiadał o rocku z taką pasją i fascynacją

Autor: Marcin Zasada

01/11/2022

Franciszek Pieczka

Może Cię zainteresować:

Franciszek Pieczka (1928-2022). Wielki człowiek, wspaniały aktor, wielki i dumny Ślązak

Autor: Marcin Zasada

01/11/2022

Subskrybuj ślązag.pl

google news icon