Zaczło sie ôd fusbalu
Bōł tam kedyś taki prezes, co za jego czasōw tyn klub weszoł na sztyry sezōny do ekstraklasy. Jo wtynczos robiōł za klubowego korespōndynta. Lotoł żech ze kamerōm, robiōł wywiady, pisoł nowiny i inksze. Roz żech chcioł zrobić wywiad ze tym prezesym, zazwōniōł żech dō niego, a ôn potym zrobiōł chaja we klubie, że cudzym ludziōm dowajōm jego numer.
Tyn sōm chop po poru latach bōł ôbrany za prezydynta Bytōmia, a klub we krōtkim czasie mało niy upod skuli tragicznych financōw. Nowy prezydynt regyrowoł miastym tak samo jak klubym. Klub groł rok po roku coroz niżyj, a my suchali, że mu trza z budżetu miasta nowy stadiōn za 40 milijōnōw postawić. W tym samym czasie tretuar na mojij ulicy pamiyntoł wczasnego Gierka, Rynek bez cołke lato niy bōł myty ze zimowyj soli, a kultura we mieście traciyła sie tak wartko jak kamiynice po upodku kōmuny.
Kulturalno pustynia
W kōncu zdowało sie, że miasto blank zamarło kulturalnie, i że te pora instytucyji, co w nim ôstały, ône zaroz tyż sie wykludzōm. Na szczyńscie to sie niy stało, ale zy mnie do kna wyparowoł reszpekt do tego klubu, co ani jego miana sam ani niy napisza.
Skirz tych brakōw rod widza wszyske kulturalne inicyjatywy we swojim mieście, a tak sie skłodo, że hned sie zaczyno Aglo Festiwal, co go wymyślōł i zôrganizowoł społym ze BeCeKym Zbyszek Rokita. Przedstawiać go wierza niy trza, bo chyba kożdy jak niy czytoł, to aby słyszoł ô jego reportażu „Kajś. Opowieść o Górnym Śląsku”, co za niego dostoł tuplowano Nadgroda Nike, a potym ôn sie pokozoł tyż we mojim przekładzie na ślōnski jynzyk.
„Aglo”? Co to je?
Prziznōm sie, że jak żech piyrszy roz przeczytoł słowo „aglo”, to mi sie ani ze aglōmeracyjōm niy skojarziło. Chyba mōj mōzg funguje tak samo jak polskim jynzykoznowcōm we czasach, kej im sie niy podobało słowo „spoko”. Teroz ale już mi „aglo” sie zdowo ôczywiste. Aglo je spoko.
Festiwal sie zacznie 16 moja. Bydzie szło ôbejzdrzeć mōnodram, kōncert, posuchać dyskusyji jynzyku, ôddzielności ôpolskigo Ślōnska, alternatywnyj historyji Bytōmia, fusbalu i inkszych.
Idzie sie boć po naszymu?
Ale nojbarzij pyszny żech je na to, że na sōm kōniec bydzie szło popatrzeć na film „The Shining” we mojim przekładzie na ślōnski jynzyk, a czytać na żywo bydōm Barbara Lubos i Marcin Gaweł. Po naszymu tytuł je „Blysk” i przi robocie nad ślōnskōm wersyjōm ôdkrōł żech choćby tyn film na nowo. Prowda pedzieć jo nigdy niy bōł jakiś srogi fan tego filmu, podwiela żech niy wczytoł sie barzij we jego analizy i dyjalogi, i niy musioł sie zastanowić nad kożdym słowym, co je postaci na ekranie padajōm.
Zbyszek wybroł „Blysk” bez to, że chcioł by wiedzieć, jeźli po ślōnsku sie idzie boć. Jak patrza na efekt, to zdowo mi sie, że ja, ale niych ôcyniōm ci, co przidōm.
Może Cię zainteresować:
Grzegorz Kulik: Mizoginia non olet. Gdy feministki „piszą po śląsku” translatorem
Może Cię zainteresować:
