Statut organiczny dla województwa śląskiego gwarantował terenowi Śląska w granicach II Rzeczypospolitej szeroką autonomię. Sejm Rzeczypospolitej uchwalił go jeszcze 15 lipca 1920 roku, a więc przed ostatecznym podziałem spornego terytorium Górnego Śląska pomiędzy Polskę i Niemcy. Wobec zbliżającego się plebiscytu, miał zachęcić miejscową ludność do opowiedzenia się za przynależnością Śląska do Polski. Po włączeniu wschodniej części Górnego Śląska do Polski stał się podstawą funkcjonowania województwa śląskiego.
W kompetencji Sejmu Śląskiego pozostawały takie dziedziny jak administracja, sądownictwo, policja, edukacja, handel, przemysł, rolnictwo, transport, budownictwo, służba zdrowia, polityka socjalna i sprawy religijne. Sejm Śląski powoływał też Radę Wojewódzką.
Gdzie obradował Sejm Śląski
Sejm Śląski kojarzony jest - i słusznie - z Gmachem Sejmu Śląskiego, w którym mieści się dziś Śląski Urząd Wojewódzki i Urząd Marszałkowski Województwa Śląskiego. To tam znajduje się Sala Sejmu Śląskiego, w której obraduje obecnie Sejmik Województwa Śląskiego.
Jednak ten monumentalny obiekt wybudowano dopiero w latach 1925-1929. Jeszcze nie istniał w roku 1922, kiedy Sejm Śląski rozpoczynał swoje pierwsze obrady. Odbywały się one w jego (oraz Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego) pierwszej siedzibie, którą był neogotycki budynek Królewskiej Szkoły Rzemiosł Budowlanych przy ulicy Wojewódzkiej 33. To starsza część dzisiejszego gmachu Akademii Muzycznej.
W pierwszej kadencji Sejmu Śląskiego zasiadało w nim 48 posłów. Ich pracami kierował marszałek sejmu - funkcję tę w latach 20. i w pierwszej połowie kolejnej dekady sprawował Konstanty Wolny, miejscowy działacz Polskiego Stronnictwa Chrześcijańskiej Demokracji. Nie tylko urząd marszałka znajdował swą analogię w funkcjonowaniu Sejmu Rzeczypospolitej. Wiele innych rozwiązań formalnych w wyraźny sposób wzorowano na ogólnopolskim parlamencie. Na przykład ordynacja wyborcza, według której wybierano posłów do Sejmu Śląskiego, niczym nie różniła się od ordynacji ogólnopolskiej. Identyczna była także długość kadencji – pięć lat, choć w przypadku pierwszego Sejmu Śląskiego trwała ona wyjątkowo od 1922 aż do 1930 r.
