Andrzej Dobber dołączył do zespołu Opery Śląskiej w Bytomiu. W ostatnim czasie tego wybitnego artystę można było podziwiać na bytomskiej scenie w roli Nabucca podczas „Festiwalu Otwarcia Sceny - Wracamy do gry”.
Więcej o otwarciu Opery Śląskiej po modernizacji:
- Opera Śląska wróciła do domu. Artyści wystąpili na scenie w Bytomiu po dwóch latach przerwy
- Co wyszło z 63 mln złotych wydanych na kulturę wysoką w Bytomiu? Łukasz Goik o wielkim powrocie Opery Śląskiej
- Premiera w Operze Śląskiej w Bytomiu: "Bal maskowy" Giuseppe Verdiego z udziałem m.in. Małgorzaty Walewskiej
Występ w ramach otwarcia Opery Śląskiej po wielkim remoncie był również okazją do celebrowania jubileuszu 40-lecia pracy artystycznej śpiewaka – który, jak sam przyznaje – bardzo chciał obchodzić na najstarszej operowej scenie w Polsce. (Interesujesz się Śląskiem? Zapisz się i bądź na bieżąco - https://www.slazag.pl/newsletter)
Najbliższa okazja, aby usłyszeć artystę na scenie Opery Śląskiej będzie 18 lutego 2024 r. w spektaklu „Nabucco” Giuseppe Verdiego w tytułowej roli.
Andrzej Dobber - światowej sławy baryton
Jeden z największych barytonów świata. Absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie. Laureat prestiżowych konkursów wokalnych, m.in. w: Gütersloch (Neue Europeische Stimmen), Wiedniu (Belvedere), Monachium (Grand Prix konkursu ARD). Występuje na największych scenach świata, m.in. w: Berlinie (Deutsche Oper, Komische Oper, Staatsoper), Dreźnie, Essen, Frankfurcie nad Menem. Śpiewał również w Hanowerze, Hamburgu, Karlsruhe, Kolonii, Lipsku, Monachium, Norymberdze, Amsterdamie, Brukseli, Cincinnati, Edynburgu, Florencji, Glasgow, Hongkongu, Londynie (Covent Garden, Albert Hall), Maladze, Mediolanie (La Scala), Montpellier, Nowym Yorku (Metropolitan Opera, Fischer Hall), Paryżu (Opera Bastille), Petersburgu, Tel Awiwie, Tuluzie, Tokio, Vancouver, Wiedniu.
Andrzej Dobber wyróżniony został w 2012 r. Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, uhonorowany tytułem Kammersänger przez senat miasta Hamburg.
Zadebiutował w 1986 roku jako Gremin w „Eugeniuszu Onieginie” P. Czajkowskiego w Operze Krakowskiej. Po otrzymaniu stypendium Meistersinger Konservatorium w Norymberdze, został zaangażowany do Opery w Norymberdze, gdzie występował we włoskim i niemieckim repertuarze. Po wygraniu konkursu ARD podpisał kontrakt z operą we Frankfurcie nad Menem, gdzie w latach 1991–1994 wystąpił jako: Escamilio w „Carmen” G. Bizeta, Figaro w „Cyruliku sewilskim” G. Rossiniego, Demetriusz w „Śnie nocy letniej” B. Brittena oraz tytułowy bohater w Eugeniuszu Onieginie P. Czajkowskiego. W latach 90. regularnie zapraszany był do opery w Kolonii oraz Komische Oper w Berlinie. Występował w Bayerische Staatsoper w Monachium, Operze w Lipsku, Semperoper w Dreźnie, zaczął także śpiewać poza granicami Niemiec (Montpellier, Wiedeń, Amsterdam, Bruksela, Tuluza, Malaga). W roku 1995 zadebiutował także jako Escamillo w „Carmen” G. Bizeta w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej.
Ważną verdiowską rolę, tytułowego Simona Boccanegrę, zaśpiewał w 1997 roku w warszawskim Teatrze Wielkim – Operze Narodowej, a następnie w Tuluzie pod dyrekcją Marco Armiliato, w Staatsoper w Wiedniu (2009–2011), a w 2010 roku w mediolańskiej La Scali oraz w Staatsoper Unter den Linden w Berlinie pod batutą Daniela Barenboima. W sezonie 1999/2000 wystąpił po raz pierwszy z mediolańską La Scalą podczas tournée po Japonii z dziełami Verdiego. Zaśpiewał tam Hrabiego Monterone w „Rigoletcie”. W następnym sezonie 2000/2001 zaproszono go do Mediolanu na obchody stulecia śmierci G. Verdiego, podczas których wystąpił w roli Hrabiego Luny w nowej produkcji „Trubadura” pod batutą Riccarda Mutiego. Jego kolejne występy z mediolańską La Scalą to koncerty pod batutą Daniela Barenboima – „IX Symfonia” L. van Beethovena i „Aida” G. Verdiego na 100-lecie Teatro Colón w Buenos Aires oraz 60-lecie pracy artystycznej Daniela Barenboima w 2010 roku.
W 2001 roku po raz pierwszy wystąpił na deskach Maggio Musicale Fiorentino jako Hrabia Luna w „Trubadurze” pod batutą Zubina Mehty. Następnie we Florencji, także z Zubinem Mehtą śpiewał takie role jak: Attilla, Scarpia, Makbet – w tej ostatniej wystąpił również na festiwalu w Glyndebourne (2007, 2011) i w Royal Albert Hall z London Philharmonic Orchestra pod batutą Daniela Barenboima (2007). W sezonie 2007/2008 roku zadebiutował jako Amonasro w „Aidzie” w nowojorskiej Metropolitan Opera i w Avery Fisher Hall podczas Richard-Tucker-Gala (m.in. z Renee Fleming i Marią Guleginą). Kolejne sezony przyniosły debiuty: w londyńskiej Covent Garden Theatre (Giorgio Germont w „Traviacie” z Anną Netrebko i Jonasem Kaufmannem), w paryskiej Opéra Bastille (Miller w „Luizie Miller”) oraz w Palau de les Arts Reina Sofia w Walencji pod batutą Lorina Maazela (Miller). Wystąpił także w spektaklach „Balu maskowego” (Renato) w Holenderskiej Operze Narodowej w Amsterdamie i „Makbeta” w Operze Narodowej w Hamburgu, „Króla Rogera” (rola tytułowa) w Teatrze Maryjskim w Petersburgu i w Operze w Edynburgu pod dyrekcją Walerijego Giergijewa, „Traviaty” w Hamburgu, w Metropolitan Opera oraz w Operze w Los Angeles. W Metropolitan Opera wystąpił również jako Stankar w Stiffeliu pod batutą Plácida Dominga.
Do najważniejszych partii Andrzeja Dobbera zalicza się tytułową rolę w „Rigolettcie” Giuseppe Verdiego, którą zaśpiewał m.in. na 200-leciu odzyskania niepodległości Republiki Chile w 2010 roku w obecności prezydenta Sebastiána Piñery. W 2011 roku wystąpił na otwarciu polskiej prezydencji Unii Europejskiej w roli tytułowej w „Królu Rogerze” Karola Szymanowskiego w Theatre de la Monnaie w Brukseli. W lutym 2015 roku, na wniosek Opery w Hamburgu, otrzymał tytuł „Kammersänger”, przyznawany wybitnym artystom operowym. W lutym 2018 r. zadebiutował w roli tytułowej w „Holendrze tułaczu” R. Wagnera na deskach drezdeńskiej Semperoper. Następnie zaprezentował tę rolę w Gran Opera w Houston oraz w Operze w Hamburgu.
W repertuarze Andrzeja Dobbera znajdują się główne partie verdiowskie, takie jak Nabucco, Falstaff, Rigoletto, Jago, Germont, Hrabia Luna, Markiz Posa, Renato, Amonasro, Miller, Francesco Foscari i Simon Boccanegra i pucciniowskie: Scarpia, Jack Rance, Sharpless. Artysta kreuje również role w dziełach Richarda Wagnera, m.in.: Amfortasa, Wolframa, Kurnewala czy tytułowego Holendra oraz Jochanaana czy Orestesa w dziełach Richarda Straussa. Artysta śpiewa też tytułowego Króla Rogera. Regularnie występuje na scenach najsłynniejszych teatrów operowych świata takich jak: m.in. Metropolitan Opera, La Scala, Covent Garden, Wiener Staatsoper, Opéra Bastille, Lyric Opera of Chicago, La Monnaie, Gran Teatre del Liceu, Komische Oper Berlin, Deutsche Oper Berlin, Staatsoper Unter den Linden, Bayerische Staatsoper, De Nationale Opera w Amsterdamie, Edinburgh Grand Opera, Scottish Opera, Opéra National de Montpellier, Opéra National de Lyon, Théâtre du Capitole de Toulouse, Los Angeles Opera, Houston Grand Opera, Cincinnati Opera, New National Theatre Tokyo, Hong Kong Cultural Centre, Vancouver Opera, Teatr Maryjski, Semperoper Dresden, Aalto Theatre, Staatsoper Hamburg, Oper Köln, Oper Frankfurt, Staatsoper Hannover, Staatstheater Nürnberg, Zurich Opera, Grand Théâtre de Genève, Teatro Comunale, Teatro Comunale di Firenze, Arena di Verona oraz Opera w Tel Awiwie.
Wystąpił pod batutą wybitnych dyrygentów, takich jak: Roberto Abbado, Richard Armstrong, Daniel Barenboim, Gary Bertini, Siemion Byczkow, Sylvain Cambreling, Riccardo Chailly, Colin Davis, Władimir Fiedosiejew, Walerij Giergijew, Jakow Krejcberg, Władimir Jurowski, Kazushi Ōno, Lorin Maazel, Zubin Mehta, Roger Norrington, Arnold Oestmann, Kiriłł Pietrienko, Helmuth Rilling, Carlo Rizzi, Giuseppe Sinopoli, Stefan Soltesz, Pinchas Steinberg, Simone Young, Christian Thielemann, Lawrence Foster i Edo de Waart.
Pracuje z wieloma wybitnymi reżyserami takimi jak m.in. Franco Zeffirelli, Robert Wilson, Harry Kupfer, Eimuntas Nekrošius, William Friedkin, Wolfgang Langhoff, Richard Jones, Hans-Joachim Frey, Willy Decker i Lew Dodin.
Może Cię zainteresować:
