Dr hab. Henryk Jaroszewicz jest językoznawcą, socjolingwistą, serbokroatystą, polonistą, autorem pięciu monografii i kilkudziesięciu artykułów naukowych. Pracuje na Uniwersytecie Wrocławskim od 2005 roku.
Henryk Jaroszewicz ma stanowisko profesora na Uniwersytecie Wrocławskim
Magisterkę i doktorat zrobił na Uniwersytecie Opolskim. Habilitację uzyskał już we Wrocławiu. Jest pracownikiem Instytutu Filologii Słowiańskiej Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Wrocławskiego. Niedawno otrzymał stanowisko profesora macierzystej uczelni.
Bada współczesną historię języków południowosłowiańskich i zachodniosłowiańskich, zajmuje się polityką językową i ekologią językową, poświęca uwagę badawczą pograniczom gramatyki oraz frazeologii.
Pochodzi z Gliwic, gdzie skończył Technikum Kolejowe. Jest mężem i ojcem trojga dzieci. Mieszka w Legnicy. Publicznie deklaruje się jako Ślązak. Wśród języków w kręgu jego zainteresowań szczególne miejsce zajmuje śląski. (Interesujesz się Śląskiem? Zapisz się i bądź na bieżąco - https://www.slazag.pl/newsletter)
Pierwsze w historii naukowe "Zasady pisowni języka śląskiego"
Henryk Jaroszewicz w 2022 r. wydał pierwszą w historii naukową pracę kodyfikującą język śląski - "Zasady pisowni języka śląskiego". Tak uzasadniał we wstępie potrzebę takiej pracy: "Choć praca ta ma przede wszystkim pełnić funkcję praktyczną, służąc pomocą w posługiwaniu się pisaną odmianą języka śląskiego, można ją traktować także jako bazę i punkt wyjścia do opracowania kolejnych, niezbędnych śląskich dzieł o charakterze normatywnym – naukowej gramatyki opisowej, podręcznego jednojęzycznego słownika, słownika przekładowego polsko-śląskiego itp. Perspektywa ich powstania w sytuacji, gdy na rynku obecna już będzie monografia ściśle regulująca zasady śląskiej ortografii i dająca podstawowe informacje gramatyczno-leksykalne o języku śląskim, nie wydaje się być zbyt odległa czasowo".
Książka zawiera:
- Podstawowe informacje o języku śląskim
- Zasady ortografii
- Słownik ortograficzny
- Dodatek gramatyczny
„To praca bardzo potrzebna. Na takie ustalenia i omówienia czekają i zwykli czytelnicy śląskich tekstów, i pisarze, dziennikarze, eseiści, i wreszcie socjolingwiści obserwujący kolejny etap stanowienia normy.” - pisze w recenzji "Zasad pisowni języka śląskiego" prof. Jolanta Tambor z Uniwersytetu Śląskiego
- Człowiek tworzy język, a język tworzy człowieka - mówił prof. Jaroszewicz w rozmowie ze ŚLĄZAGIEM. - Tak, to bez wątpienia dotyczy też Ślązaków i języka śląskiego. Swoją drogą, analizując leksykę śląską można odkryć jej ciekawą fizjonomię. Okazuje się bowiem, że słownictwo literackiego języka śląskiego obfituje w wyrażenia abstrakcyjne, zintelektualizowane, a także wyrazy związane z przestrzenią miasta. Mamy więc: miyłość, przekōnanie, świadōmość, mamy też: gruba, fabryka, banka, ale i tyjater, muzeum. Słów odnoszących się do życia na wsi jest stosunkowo mało. Wszystko to stoi w opozycji do słów Jana Miodka, który przed dekadą powiedział wprost, że po śląsku nie da się wyrażać abstrakcyjnych pojęć. No cóż – okazało się, że jednak się da. Dzisiejszy język śląski to język zintelektualizowany i „zurbanizowany”
Może Cię zainteresować:
