Wraz z początkiem roku 2023 pojawiły się kolejne informacje dotyczące tej części Parku, tym razem na temat planowanej rewitalizacji Kanału Regatowego. Ten sztuczny akwen o długości 550 m to miejsce o niezwykłych walorach turystycznych i rekreacyjnych. Powstał w latach 50-tych XX wieku jako element głównej osi Parku, a jego mostki znajdują się w jednej linii z halą Kapelusz i restauracją Marysin Dwór. Przez wiele lat było to popularne miejsce uprawiania sportów wodnych, takich jak kajakarstwo czy wioślarstwo, a otoczenie Kanału jest idealnym miejscem spacerów, wycieczek rowerowych czy spotkań z rodziną i przyjaciółmi. Aby wesprzeć Park Śląski w odpowiednim wykorzystaniu potencjału tego wyjątkowego miejsca, studenci kierunku architektura na Akademii Śląskiej przygotowali projekty przedstawiające różne propozycje zagospodarowania otoczenia Kanału. Zapraszamy do zapoznania się z niektórymi z ich pomysłów.
1. Wiktoria Majchrowicz i Dominika Zawadzka
Projekt zagospodarowania terenu opiera się na istniejących uwarunkowaniach kompozycyjnych Parku Śląskiego, takich jak wyraźnie zaznaczone osie oraz powtarzalne elementy przestrzeni. Autorki wzmacniają te założenia, wprowadzając podział przestrzeni poprzez zastosowanie ścieżek oraz zieleni niskiej i średniowysokiej. Pozwala to na dodanie kolejnych warstw symetrii i uporządkowanie istniejącego układu, a także naturalne naprowadzenie użytkowników na elementy o określonych funkcjach. Zamiast rewolucji, idea polega zatem na wzbogaceniu tego co już tutaj jest.
Pod względem funkcji, projekt zakłada wprowadzenie stref dedykowanych różnym grupom społecznym, przy jednoczesnym zachowaniu spójności całej przestrzeni. Z południowo-zachodniej strony Kanału stworzona została ścieżka edukacyjna wraz z placami zabaw dla dzieci, podczas gdy po przeciwnej stronie pojawia się ścieżka dla osób odwiedzających park z psami. Wiktoria Majchrowicz i Dominika Zawadzka zauważyły, że pomimo częstego odwiedzania Parku zarówno przez rodziny z dziećmi, jak i właścicieli psów, brakuje tam miejsc dedykowanych specjalnie dla nich.
Ścieżka edukacyjna spełnia potrzeby najmłodszych odwiedzających, mając na celu uwrażliwienie dzieci i młodzieży na przyrodę i otoczenie. Dzięki wprowadzeniu elementów dogoparku możliwe jest natomiast oferowanie czworonogom spokojnego spaceru połączonego z treningiem na wybiegu. W tej samej części parku znajduje się również ścieżka rowerowa, sprzyjająca aktywnej formie spędzania czasu.
Sercem założenia jest główny plac odpowiadający na potrzeby użytkowników, umożliwiając organizację wydarzeń, które odbywają się w Parku Śląskim od lat, takich jak zloty Food Trucków, a także zupełnie nowych wydarzeń, jak na przykład jarmarku świątecznego.
Pewnego rodzaju dominantą jest platforma widokowa na wyspie, która pełni również funkcję zadaszenia przystani z wypożyczalnią łódek, sprzyjając zwiedzaniu Kanału Regatowego zgodnie z jego pierwotnym przeznaczeniem.
2. Agata Staniak i Grzegorz Staniak
Głównym założeniem tego projektu było wkomponowanie w istniejący teren okręgów, nawiązujących do kształtu istniejących obiektów zlokalizowanych na terenie Parku Śląskiego, takich jak Kapelusz, Planetarium i Stadion Śląski.
Okręgi pełnią funkcję głównego ciągu komunikacyjnego i zostały wpasowane tak, aby nawiązywać do istniejących traktów. Powstałe place, w wyniku przecięcia okręgów, wytworzyły obszary w których wydzielono następujące strefy:
- wypoczynkową (miejsce na leżaki)
- widowiskową (amfiteatry terenowe)
- aktywności (place zabaw dla dzieci, siłownie plenerowe, miejsce do gry w szachy)
- gastronomiczną (miejsce na food trucki).
Architektom zależało na utrzymaniu istniejących osi kompozycyjnych, a także wyspy, której nadana została funkcja strefy widowiskowej oraz miejsca na czasowe wystawy. Zachowano również główne założenie Kanału Regatowego jako miejsca sportów i rekreacji wodnych, przy jednoczesnym uzupełnieniu go o dodatkową funkcje w postaci ruchomej sceny na wodzie, przeznaczonej na występy, pokazy mody czy koncerty.
Kolorystyka ciągów pieszych wykonanych z przepuszczalnego betonu barwionego została zaczerpnięta z istniejących tu w latach 70-tych traktów komunikacyjnych z ceglanej mączki.
Projekt Agaty i Grzegorza Staniaków skupia się na stworzeniu przestrzeni dostępnej i różnorodnej, tworzącej spójną całość z pozostałą częścią tego wyjątkowego na mapie Śląska miejsca.
Może Cię zainteresować:
W Katowicach popatrz w górę. Stylistyka tutejszych wieżowców ma międzynarodowe korzenie
3. Justyna Zych i Marcin Bukowski
Projekt zakłada strefowanie przestrzeni oparte na sinusoidalnych kształtach, wynikających z zastanego rytmu, w jakim ułożone są betonowe przyczółki pełniące aktualnie funkcję „balkonów” do obserwacji Kanału Regatowego z bliska.
Zastąpienie rozległych, osiowo ułożonych deptaków dynamicznymi łukami, wprowadza w zagospodarowania dużą dawkę urozmaicenia i atrakcyjności nie tylko dla przechodniów, lecz również dla osób obserwujących kanał z kolejki linowej „Elka”.
Układ ścieżek wzbogacono o zróżnicowanej wielkości place tworzące, w zależności od ukształtowania otaczającego terenu, niewielkie zagłębienia lub wzniesienia. Place te mogą być wykorzystywane do organizacji drobnych i spontanicznych wydarzeń, jak również do celów rekreacyjnych.
Dominującym elementem projektu Justyny Zych i Marcina Bukowskiego jest wyniesiona powyżej otaczającego terenu platforma widokowa zlokalizowana na istniejącej wyspie w głównej osi Parku. Jej zbudowana została na bazie okręgów, aby wprowadzić możliwość obserwacji każdej części parku.
Wyspa nie jest jedynie punktem widokowym, lecz pełni również bardzo istotną funkcję przejścia pomiędzy dwoma brzegami kanału. Na brzegach tych wprowadzono elementy małej architektury. Ich forma sprawia, że sinusoidalne kształty widoczne w układzie urbanistycznym otoczenia kanału, mają swoją kontynuację również w trójwymiarze.
4. Jędrzej Lach i Łukasz Piątkowski
Ideą przyświecającą temu projektowi było stworzenie nowej przestrzeni publicznej o funkcji użytkowo-kulturowej, przy zachowaniu istniejącego kształtu Kanału Regatowego. Inspiracją dla stworzenia „Sceny na wodzie” była twórczość znanego z okresu modernizmu architekta Oscara Niemeyera.
Scena znajduje się na przecięciu głównych osi widokowych, dzięki czemu komponuje się z ikonami Parku Śląskiego jakimi są hala „Kapelusz” oraz zabytkowa restauracja „Marysin Dwór”. Wokół niej znajdują się stopnie mogące pełnić funkcję widowni oraz strefy relaksacyjnej. Zaprojektowane zostały z poszanowaniem ciągów komunikacyjnych, a zastosowanie w nich naturalnych materiałów oraz wkomponowanie w skarpy sprawiło, że zlewają się one z topografią terenu.
W niektórych ze skarp ukryte zostały obiekty, który mogą pełnić funkcję pawilonu gastronomicznego, galerii sztuki lub sali konferencyjnej.
Wzdłuż kanału, Jędrzej Lach i Łukasz Piątkowski ulokowali altany o różnorodnej funkcji oraz zróżnicowanych wymiarach, nawiązujące jednak formą do zadaszenia sceny. Elementem wieńczącym projekt jest pawilon, który w miesiącach letnich pełnić może funkcję wypożyczalni kajaków oraz łódek.
Może Cię zainteresować:
