Niymiecke świńske rynce
Czynsto ale bywo, że ftoś
potrzebuje przekłod, idzie pō niego do masziny i ani mu bez gowa
niy przejdzie, że maszina może przełożyć źle. Tōż bez
przikłod we Chinach jak kajś je informacyjo do niypołnosprawnych,
to angelsko wersyjo bydzie niykej godać ô zdeformowanych,
a we szynkach golōnko bywo po angelsku podpisane
„molestowanie po niymiecku”.
Wszysko skuli tego, że maszina widzi „świńske rynce” po
chińsku i przekłodo to we złym znaczyniu.

Na naszym ślōnskim placu już tyż
sie trefiały take sprawy. Z tych, co jo ô nich wiym, jo już pisoł
ô dwōch: nojprzōd posoł Roman Fritz we Syjmie czytoł
przełożōny mojim translatorym tekst, co w nim prōbowoł dowodzić,
że ślōnskigo jynzyka niy ma,
a potym grupa fyministek, co pora tydni wcześnij robiyła mi chaja,
że kobiyty poradzōm po ślōnsku, niy
umiała ani skorygować jednego zdanio, co je wciepła do mojigo
translatora.
Wiara we maszina
Niydowno prziniosła zdziwiynie fotografijo tabulki, co jōm zapostowoł Ślązag na swojim fanpejdżu na Facebooku. Stoji na nij „plac do pŏlyniŏ cygaryt” i snadnōm rzeczōm rozmajte ôsoby pisały, że to niy ma nojlepszy ślōnski jynzyk, bo przeca po naszymu cygaryty sie kurzi.
Jo myśla, że wiym, z czego sie taki nopis wziōn. Jak sie wrazi do mojigo translatora „miejsce do palenia papierosów”, to ôn to przełoży gynau na „plac do pŏlyniŏ cygaryt”. Na zicher niy bōł to translatōr ôd Google, bo tyn „miejsce do palenia papierosów” przekłodo na „miyjsce do palenio cygaretōw”, tōż jeszcze gorzij.

Niy ma to nic ekstra ôsobliwego,
bo – jak żech już napisoł – na cołkim świecie sie take
rzeczy dziejōm. Ciynżko mi ale spokopić ta powszechno
wiara w maszina. Take
norzyńdzia jak translatory abo rozmajte jynzykowe modele, ône
majōm pōmogać we robocie, a niy jōm zastympować.
Skuli tego przidoł żech nawet nad translatorym na strōnie baner:
„Pozōr!
Przekłady ôd translatora niy sōm perfekt. Niy zapōminej, że to
je ino maszina [...]”.
Leksyka a gramatyka
Pora dni tymu nazod napisoł
na Ślązagu na tymat pŏlyniŏ
cygaryt Arkadiusz Szymczak,
co przi tym napisoł coś takigo: „Od
paru lat słyszę w śląskiej dyskusji o języku stwierdzenie, że
leksyka nie jest tak ważna. Kod językowy to zbiór zasad, a żaden
język nie może rościć sobie praw do słownictwa”.
Mōm
poczucie, że jo zaczōn ta myśl lata tymu nazod, jak żech
tuplikowoł, co to
tak naprowda znaczy godać po naszymu.
Choćby we swojim artykule „Haja”
ô „anōng” „strzedniostorocze”, czyli jak nie pisać po
śląsku
żech pisoł tak: „[...]
w języku najważniejsza jest gramatyka, a nie słownictwo. To
właśnie dlatego »Jod
żech cheeseburgera i chipsy« jest po śląsku, a »Jadłem
klapsznitę i piłem tyj« nie jest”.
Możno niy do kōńca
precyzyjnie to dycki klaruja, tōż sprōbuja teroz być barzij
zdrzytelny.
Nikaj we tyj myśli niy ma
stwiyrdzynio, że leksyka niy ma ważno. Tukej je ino pedziane, że
we jynzyku nojważniyjszo je gramatyka, a niy słownictwo. Jo
niy prawia, że leksyka niy mo znaczynio, ino że ôd leksyki
ważniyjszo je gramatyka.
Leksyka
abo słownictwo to zbiōr słōw, co je używōmy. Jeźli nōm sie
jakeś słownictwo traci, to tracōm
sie pojedyncze słowa.
Bez przikłod mōmy słowa „zaufryjgować sie”, „gyszynk” i
„gyburstag”. Niych sie stracōm dwa ś nich i niych ludzie weznōm
godać „prezynt” i „urodziny”. To ôznaczo, że straciyły
sie dwa słowa i ino te dwa.
Gramatyka
to sōm prawidła, co podug nich słowa fungujōm. Je take prawidło
we ślōnskim jynzyku, że jak mōmy pory czasownikōw dokōnanych i
niydokōnanych, to we jejich tymacie - inakszyj niż we polskim
jynzyku — niy zmiynio sie „o” na „a”. Jeźli mōmy po
polsku „przeprosić”,
to niydokōnany czasownik bydzie mioł „przepraszać”.
To gramatyczne prawidło tyko sie dziesiōntek słōw:
wyrobić:wyrabiać, powtórzyć:powtarzać, pozwolić:pozwalać,
pomóc:pomagać, przerosnąć:przerastać, stworzyć:stwarzać,
wykończyć:wykańczać itd. We ślōnskim jynzyku tyj
zmiany z „o” na „a” niy ma,
tōż to jedno
prawidło przinosi: „przeproszać”, „wyrobiać”, „powtorzać”,
„pozwolać”, „pōmogać”, „przerostać”, „stworzać”,
„wykōńczać”
itd. Dejma jeszcze pozōr na to, że same „proszać” i „robiać”
dowajōm: „zaproszać”,
„wyproszać”, „ôdproszać”, „doproszać”, „uproszać”,
„naproszać”, „zarobiać”, „ôdrobiać”, „wyrobiać”,
„przerobiać”, „urobiać”, „dorobiać”
itd. Tōż jeźli sie traci to jedno prawidło i skirz tego godōmy
po ślōnsku „przepraszać”, „wyrabiać”, „pōmagać”
itd., to tracōm sie niy dwa, niy trzi, ale dziesiōntki ślōnskich
słōw. Jak sie
zesumuje, wiela jynzyka eroduje skuli zapōminanio ślōnskich
prawidoł gramatyki, to niy godōmy już ô dziesiōntkach
ani setkach słōw, ale ô tysiōncach.
Jak
sie spyto Ślōnzoka, co to znaczy „godać po ślōnsku”, to
powiy, że to je używać ekstra słōw jak „aszynbecher”, abo
„klopsztanga”. Sformułowanie „w języku najważniejsza jest
gramatyka, a nie słownictwo” było pedziane we kōntekście niskij
świadōmości jynzyka u Ślōnzokōw. Ślōnzok dowo pozōr na to,
żeby godać
„klopsztanga” zamiast „trzepak”, chocioż mu sie to słowo
przidowo roz na dwa tydnie, ale trzi razy dziynnie godo
„przepraszōm”.
Tōż kaj powiniyn być pryjorytet we ôbrōnie jynzyka?



